Fluoryzacja profesjonalna wykonywana jest wyłącznie po oczyszczaniu zębów, czyli po skalingu i piaskowaniu. Osad czy kamień nazębny utrudniają dostarczanie zębom fluoru, po ich usunięciu lakierowanie przynosi najlepsze rezultaty.

Nie ma innych ograniczeń co do wykonywania tego zabiegu.

Lakierowanie zębów przeprowadza się zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych.

Fluor obecny w ślinie oraz płynie tkankowym remineralizuje szkliwo oraz modyfikuje strukturę jego hydroksyapatytów. Poprzez odłączenie jonów wodorotlenowych tworzy fluoroapatyty. Szkliwo posiadające te struktury wykazuje się większą opornością na działanie kwasów produkowanych przez bakterie próchnicotwórcze płytki nazębnej.

Ponadto fluor posiada właściwości bakteriostatyczne. Wnika poprzez błonę komórkowa bakterii do jej wnętrza w postaci kwasu fluorowodorowego, po czym dysocjuje i uwalnia jony fluorkowe. Skutkuje to zahamowaniem enzymu enolazy, odgrywającej zasadniczą rolę w bakteryjnej przemianie węglowodanów.

Fluor znajduje się w pastach do zębów, płynach do płukania jamy ustnej oraz w specjalnych płynach do fluoryzacji domowej. Nie ma on jednak tak silnego działania jak lakierowanie.

Lakierowanie pozwala na dostarczenie zębom stężonego fluoru w dawce niedostępnej podczas domowej fluoryzacji. Dzięki swym właściwościom warstwy lakieru utrzymują się na powierzchni zębów wystarczająco długo dostarczając im optymalną ilość jonów fluoru.